என் எண்ணத்தின் எழுத்துகளை வரவேற்க்க வாருங்கள்...!

                      

 

மனிதன் இயற்கை நீயதிக்கு உட்பட்டவனா இல்லை செயற்கையான சட்டங்களை உண்டாக்கி நொந்து வீழ்பவனா... வயிற்றுக்கு பசி எடுத்தால் சாப்பிடுகிறோம் நன்றாக இருக்கிறது தண்ணீர் தாகம் எடுத்தால் குடிக்கிறோம். இதுவும் சரியாக உள்ளது. ஆனால் இயற்கை இச்சையால் உண்டாகும் காமம் மட்டும் ஏன் அடக்கப்படுகிறது பிரமச்சரியம் என்ற போர்வையில். இன்று நம்மிடம் போலியான வழிகாட்டுதல்கள், போதனைகள் மூலம் இக்கால வாழ்வுக்கு பலதும் பொருத்தம் இல்லாமல்தான் இருக்கின்றன. போதனைகள், வழிகாட்டுதல்கள் அந்தந்த காலத்தின் சூழ்நிலைக்காக சொல்லப்பட்டது அப்போது அதற்கு உயிர் இருந்தது ஆனால் இப்போது அது செத்து பிணமாகிவிட்டது. செத்த பிணத்தை எவ்வளவு நாள் தான் நம் மனம் எனும் வீட்டில் வைப்பது இதில் நாம் பழமையை ஆதாரமாக வைத்து புதுமை படைக்கவேண்டும். சாக்ரடிஸ், பெரியார் சிந்தனைகளை போல மாறுபட்ட சிந்தனை எக்காலத்திற்கும் பொருந்த கூடியதாக இருக்கும். உலகில் படைக்கப்பட்டது, படைத்தது, படைப்பது எல்லாமே இயற்கைதான் அதை நாம் இயற்கை என்கிறோம். ஆத்திகர்கள் கடவுள் என்று கூறுகிறார்கள். நானே நானாகி உள்ளேன். பின் நான் எங்கே செல்வது. அண்டத்தில் உள்ளதே பிண்டம் இந்த பிண்டமும் அண்டமே...

விழிப்புடன் கவனித்தல்" எனபது சாதாரண வார்த்தை அல்ல.. புத்தர் கூறிய முக்கியமான வார்த்தை...இவை எல்லா பிரச்சனைக்கும் தீர்வாக அமையும் முயற்சி செய்து பாருங்க தீர்வு கிடைக்கும். நாம் வாழும் உலகில் இயற்கையை தவிர மற்றதை எல்லாம் பார்த்து அதிசய படுவதற்கும், ஆச்சர்யபடுவதற்கும் ஒன்றும்மில்லை போதிய முயற்சியும் அதனுடன் இணைந்த பயிற்ச்சியும் இருந்தால் எல்லாம் சாத்தியம்தான். இவ்வுலகில் எல்லாமே நம் சக்திக்கு உட்பட்டதுதான்.

அனைவருக்கும் கல்வி, கட்டாய கல்வி என்று சட்டமாக நாட்டில் எதற்கு கொண்டுவந்தார்கள்.  அனைவருக்கும் கல்வி வேண்டும் அதிலும் பெண்களுக்கு முக்கியமாக கல்வி வேண்டும் என்றுதான் கொண்டுவந்தார்கள். இது மக்கள் மனத்தால் நடந்ததா...? வாக்குறுதி கொடுத்த அரசால்தான் முடிந்தது. பல தனி மனித எண்ணங்கள் தான் கூட்டு கருத்தாக ஆகுது...அது சமூதாயா சிந்தனையாய் இருக்கு...அப்படி இருக்கும் போது பெண்களை அணுகும் பார்வை மட்டும் எப்படி மாறுபடும். எங்கே பெண்களை தெய்வமா வணங்குறாங்க....கோவில்ல மட்டும் பெண் தெய்வங்கள் பார்க்கலாம். ஊருக்குள்ள போய் பார்க்க முடியுமா ஒவ்வொரு நாட்டின் சரித்தரத்தை எடுத்து பார்த்தால் பெண்மையின் அவலங்கள் தெரியும் அதில் பெண்ணின் கற்பு சூறையாடல் மட்டும் அதிகமாக இருக்கும்....மனிதனின் நாடோடி சமூகத்தில் பெண்ணும் ஆணுக்கு நிகராக வேட்டையாடுதல் போன்ற செயல்களில் ஈடுபட்டிருந்தால் ஆனால் எப்பொழுது  ஒரே இருப்பிடமாக  வாழ்ந்த விவசாய சமூகத்தில் பெண்ணின் நிலை மாற்றப்பட்டது. பெண் வீ ட்டைய்    பராமரித்தல் போன்ற பணிகளுக்கே ஆண் நிர்பந்தித்தான் இதற்கு முழு காரணம் அவள் தாய்மை அடைபவலாக இருந்தாதால்தான்.  தாய்மை அடைந்தபின்  ஏற்படும் உடல் பலவீனம் ஆணுக்கு அடக்கி ஆள்வதற்கு   சாதகமாக போய்விட்டது...ஆனால் இப்போது மாற்றம் அடைந்து கொண்டு வருகிறது என்று நினைக்கிறேன். அறியாமையின் பிழைதான் இயற்கையாய் மாறுகிறது. அவ்வியற்கை மாற்றம் அடைகிறதே என்று சொல்லலாம்..பெண்களுக்கு சமநீதி கொடுப்பதை விட சமவாய்ப்பு கொடுக்கலாம். ஒருவேளை சமவாய்ப்பு கொடுக்க வந்தாலும் பெண்களே பெண்களுக்கு எதிர்நிலையில்தான் இருகின்றனர். ஆம் நம் அம்மாவுக்கு எல்லாமே ஒரு ஈர்ப்புதான் தன் புல்லை ஒஸ்த்திதான் தன் மருமகள் புல்லை மட்டம் போல மனதுக்குள் கருதுவாள். ஏன் என்றால், அவள் மருமகள் பெற்ற பிள்ளை அல்லவா தன் மகன் மூலம் பிறந்தவன்தான் இவன் என்று அறிந்தும் அறியாமல் இருப்பவள் அம்மா...! தன் மகளின் பிள்ளையை மடிமேல் வைத்து கொஞ்சுவாள் அம்மா...! மகனின் பிள்ளையை தல்லாமல் தள்ளிவைத்து இருப்பாள். இவளே என்றும் நமக்கு அம்மா...!

ஆண்களுக்கும் பெண்களுக்கும் சமவாய்ப்பு கொடுக்காமலே அரசியல் எல்லா இடங்களிலும் விளையாடுகிறது. சிந்து பைரவி படத்தில் இளையராஜாவின் இசையில் உண்டான பாடல் பாடகி சித்ராவுக்கு தேசிய விருது வாங்கிதந்தது ஆனால் இசையமைத்த இளையராஜாவுக்கு இன்னும் வரை ஒரு தேசிய விருதும் கிடைக்கவில்லை. இதுதான் நம் தேசிய விருது கமிட்டியின் லட்சணம். சார்லின் சாப்ளின் வாழ்ந்த காலத்தில் யார் சார்லின் சாப்ளின் போல் நடிகிறார்களோ அவர்களுக்கு பரிசுக்கள் வழங்கப்படும் என்று ஒரு விழா நடைபெறுகிறது எல்லாரும் சார்லின் சாப்ளின் போல் பிரமாதமா  நடித்தார்கள். இதில் நிஜ சார்லின் சாப்ளினும் கலந்து கொண்டார். ஆனால் அவருக்கு இரண்டாம் பரிசுதான் கிடைத்தது...கடவுளே இங்கே நேரில் வந்து நான் தான் கடவுள் என்றால் யாரும் நம்ப தயாரில்லை ஏனென்றால் மக்கள் என்றும் உண்மையை விரும்பவில்லை அற்புதத்தைதான் விரும்புகின்றனர். 

நம் சமூக அமைப்பில் மத உணர்வாளர்கள், இன உணர்வாளர்கள், மொழி உணர்வாளர்கள் ஜாதி உணர்வாளர்கள்,  கடவுள் எதிர்பாளர்கள். ஜனநாயக கருத்துடையோர், கம்யுனிசம் கருத்துடையோர் இன்னும் எத்தனை, எத்தனை உணர்வாளர்கள்,கருத்துடையோர் வந்தாலும் நம் உணர்வு, நம் கருத்து எந்த நிலையில் உள்ளது என்று அறியவேண்டும். மக்களால் எது எற்றுகொள்ளபடுகிறதோ அதுவே அக்காலத்தின் உண்மையாக இருக்கிறது. பின் காலத்தின் சுழறச்சியில் அதுவும் உடைக்கப்படும். நம்மிடம் வாதம் செய்வதற்க்கும், விதண்டாவாதம் செய்வதற்க்கும் வித்தியாசம் உள்ளது. விதண்டாவாதம் குழந்தையை போல... குழந்த குறும்பு பண்ணும் போது அக்குழந்தையை கொஞ்சத்தான் முடியும். அதை அடிக்கமுடியாது, அறிவுரை சொன்னாலும் ஏறாது. குழந்தைக்கு A B C D கத்துகுடுக்கலாம் ஏரோபிளேன் ஓட்ட எப்படி கத்துகுடுக்கமுடியும் அதுக்கும் ஒரு நேரம், காலம் வரும். 

தமிழ், மற்ற மொழிகளுடன் கலப்பின மொழியாக வேறுநாட்டில் இருக்கும் போது. அத்தமிழ்நாட்டவர் தமிழ் கலப்பில்லாத தரமான தமிழை விரும்புவார்கள்...ஆனால் கலப்பில்லா தமிழ் அதிகமாக பேசும் தமிழ்நாட்டில் இருக்கும் மக்கள் மேலும் அதை கலக்கவே ஆசைபடுகிறார்கள். அவ்வாசை எப்படியானால் மற்ற மொழிக்காரன் ஏதோ சந்தேகம் கேட்டால் அவனுக்கு புரியலனாலும் அவன் மொழியிலே கூறுகிறார்கள். ஆனால் மற்ற மொழிக்காரன் இடத்துக்கு நாம் போனால் நாம ஏதோ சந்தேகம் கேட்டால் அவன் அவன் மொழிலதான் சொல்றான்...நாமும் பேந்த பேந்த முழிக்கிறோம்...மொழியறியாமல். சேற்றில் இருந்தே செந்தாமரை(தமிழ்) மலர்ந்தது. பின் அது தன் பொலிவை இழந்து வாடிக்கொண்டுயிறுக்கிறது. ஒருநாள் உதிர்ந்துவிடுமோ....? வழக்கமாக பேசும் தமிழ் அதன் பொலிவை இழந்தாலும் எழுத்து வடிவில் அவை  புத்தகமாக என்றும் இருக்கும். புத்தகம் படிப்பது வெகுவாக குறைந்துவிட்டது. தினமும் ஒரு புத்தம் படிக்கவேண்டும். புத்தகங்கள் நம் சிந்தனையை செம்மைபடுத்துவது. ஏனென்றால் ஒருவர் நம் வாழ்நாளில் கண்ட உண்மைகள், அனுவங்கள் எழுத்துகளாக புத்தக வடிவில் வருகிறது. நாம் அப்புத்தகத்தை படிக்கும் போது அவருடைய பலவருட அனுபவம் நமக்கு சில மணிநேரத்தில் கிடைத்துவிடுகிறது... அறிஞர் அண்ணா கூறியதுபோல்:"ஒரு நூலகம் திறக்கப்படும்போது பல சிறைக்கதவுகள் மூடப்படுகின்றன." - ஆம் நம் பழமை சிந்தனை சிறைகதவுகளும் மூடப்படுகின்றன விதைத்தவரைவிட அறுவடை செய்தவருக்கே அதிக பலன்...அதனால் தினமும் ஒரு புத்தகம் படிப்போம்..!

அவ்வை பிராட்டி சொன்னதுபோல்.... கற்றது கைமண் அளவு... கல்லாதது உலகளவு...

என் எண்ணத்தின் எழுத்துகளை வரவேற்றதற்க்கு நன்றிகள் பல...!




என்றும் நட்புடன்: